Senza faucia e senza ermitu

Sugnu senza faucia e senza ermitu
cu li vrazza a pinnuluni
sbattuti di lu ventu
Cutulini passanu li iorna
mentri la vita nunn’aspetta
nta stu tempu battutu
cu l’azzàru di n’accetta
iorna volanu a lu ventu
smuvuti di la fullàna
ma iu nun cogghiu furmentu
nta sti iorna senza preu nè lamentu
la faucia cuddà
unni vulìa cuddari
nun senti la me manu,
la me forza nun ci duna versu
accussì mi sentu persu
e la sira quannu affaccia l’umitu
nun m’assumma l’ermitu
Vulissi diri, vulissi fari !
Pigghiu ancora chiova di chiantari
e sempri mi sgridda la lapazza
nta sti iorna strammi
ca nun ci canusciu
mancu la razza ….
(Ezio – 14/11/2012)

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato.